- išblakūtyti
- išblakū̃tyti intr. 1. išplavinėti, prasibastyti: Vakar mes iki dvyliktos valandos išblakūtijom, bet miegas nė kiek nėjo Pn. 2. refl. išsibudinti, išsiblaivyti: Nuo to trenksmo išsiblakūtijau, kad aš tau daugiau užmigč Sdb. Po jūsų alučio vos ne vos išsiblakūtijau (išsipagiriojau), maniau galą gausiu Srv. \ blakūtyti; išblakūtyti; prasiblakūtyti
Dictionary of the Lithuanian Language.